گرایش به نشئگی و مواد مخدر
گرایش به نشئگی در واقع همانا گرایش ذهنی به خود-براندازی و خود-کشی است و به معنای غایت بیزاری ذهنی از خودش می باشد. ذهن از غایت کثرت پرستی به استهلاک می رسد و لذا در پرستش مواد به نوعی یکتاپرستی پناه می آورد و کل انرژی و امیال و غرایزش از صدها موارد به یک مورد معطوف میگردد و آن ماده مخدر است و برای رسیدن به این یک ماده دست به هر کاری می زند و سائر امیالش را قربانی می کند و پا بر روی همه عواطف و غرایز دیگرش می نهد و گاه تا سر حد جنایت پیش میرود.
از کتاب کند و کاوی در اصول تألیف استاد علی اکبر خانجانی جلد دوم ص 43
#اعتیاد
#مواد_مخدر
#علت_اعتیاد
#ترک_اعتیاد
#خودکشی
#کتاب_صوتی_اعتیاد
http://khodshenasi.net/19-kandokavi%20dar%20osol2%20(05).mp3
اثرات مواد مخدر در دوران نشئگی
تحت اثر این مواد هر کسی می پندارد که می تواند بر بسیاری از ناتوانائیهای خود فائق آید و خود را تقویت و جبران نماید. گوئی نشئگی چنین وعده ای را به فرد القاء می کند که بزودی به بسیاری از آرزوهای محال خود لباس عمل می پوشاند. حس نشئگی نوعی احساس قهرمانی و خدایگونگی گذراست. نام "هروئین" دقیقاً از همین معنا اقتباس شده است: الهه ای که به انسان قدرت قهرمانی و اسطوره ای اعطا می کند. چنین حسی در مواد توهم زا بمراتب شدیدتر وجود دارد و لذا مبتلایان به این مواد جدید اکثراً احساس خدائی و پیامبری دارند و خود را ناجی می پندارند حال آنکه رنجورانی دیوانه و مبتذل بیش نیستند.
از کتاب کند و کاوی در اصول تألیف استاد علی اکبر خانجانی جلد دوم ص 42
#اعتیاد
#تریاک
#علت_اعتیاد
#ترک_اعتیاد
#نشئگی
#هروئین
#کتاب_صوتی_اعتیاد
http://khodshenasi.net/19-kandokavi%20dar%20osol2%20(05).mp3