اعتیاد نه گناه و جرم است و نه بیماری، بلکه عذاب مهار کننده ستم است.
اکثریت معتادان در دوران قبل از اعتیادشان از متکبرترین و سلطه گرترین آدمهای جامعه بوده اند و به همه فخر می فروختند و می خواستند از همه برتر باشند و بر همه اطرافیان خود سلطه داشته باشند و اینک برای همسان بودن با دیگران بایستی زجری را تحمل کنند تا دیگران آنها را همسان خود قرار دهند و با آنها همنشین گردند. لذا از برجسته ترین ویژه گی کلیه معتادان در روابط اجتماعی شان، چاپلوسی خارق العاده است تا مقبول افتند. پس به زبانی می توان گفت که اعتیاد، عذاب تکبر و سلطه گری بشر است و او را تعادل می بخشد و جبراً ستمش را مهار می کند. و بیهوده نیست که معتادان از همه نفرت دارند و حتی نسبت به عزیزترین کسان خود بی تفاوت می باشند زیرا خود را از همه ذلیل تر می یابند. پس معتاد با توبه از ستمهای گذشته و اصلاح اعمال کنونیش می تواند از اسارت اعتیاد رها شود. اعتیاد نه گناه و جرم است و نه بیماری، بلکه عذاب مهار کننده ستم است.
از کتاب کند و کاوی در اصول تألیف استاد علی اکبر خانجانی جلد دوم ص 42
#اعتیاد
#تریاک
#علت_اعتیاد
#ترک_اعتیاد
#تکبر
#چاپلوسی
#کتاب_صوتی_اعتیاد
http://khodshenasi.net/19-kandokavi%20dar%20osol2%20(05).mp3